4 Kasım 2013 Pazartesi

03.11.2013

Vakti zamanında şöyle yazmışım ey ahali;
  Bunları yazmak birer ayine bedelse
Ve aşksız olmuyorsa
Bir yerlerde hala ışık var demektir
Bunu diyen dilara'ya benden sevgiler,saygılar.Allahsız karı bir yıl geçti hala püfür püfür boş hissediyorum.Çok isyan ettim bugün ama yalnızlığa değil eksik olan sevme duygusuna.Sahi sahi ben bir yılı geçkin bir süredir kimseyi sevmiyorum,sevemiyorum.Seviyormuş gibi yapıyor kalbim arada sonra vazgeçip ağzıma sıçıyor.Ahanda şimdi bir alıntı daha;
 Neresinde yanıldık biz bu yaşamın
Hangi el bozdu büyüyü,hangi yazı
Ah Ahmet Erhan! Ne güzel dedin yine.Düşünüyorum gerçekten neresinde yanıldım diye fakat cevap tek boynuzlu atların yaşadığı o yerlerde kalmış.Bütün mutlu hissetme duygumun amına konulmuş sonra da böyle bırakılmışım resmen.Kendimden rahatsızım yine,son safhada,son raddede.
 Ya mutlu olma hakkımı kim alıyor? Kim çalıyor? Napıyonuz amına koyim? Çok üzüldüm yine.Ama farkına vardığım şey daha da acı verici sanırım.Sürekli arkadaşlarımla bahsettiğimiz bir konu var.Bizim kaskafamıza göre mutlu olma hakkımızı yanlış insanlarda kullanmışız bundan sonrası da faso fiso.Bu yüzden kimseyi almıyor olabilirim hayatıma.Ama kalbin çarpmadık sonra ne boka yarıcak? Kim kimi kandırıyor ki.Gerçekten sevmedikten sonra karşıdakini bile kandırmazsın.Kandırdığın sadece sen olursun.Bütün yaraları alan sen ve acıyı çeken de sen.Bunun ağırlığı her şeyden beter.Kaçıyorum ve kaçmaya devam ediyorum.
 Umuda dair bir şey var mı? Tabii ki var amına koyim.Umudu olmayan varlıklar öbür tarafın yolunu tutuyor zaten.-Umut kavramını genellemeye aldım-
 Diyeceksiniz ki sorunun mu kalmadı da bunlarla uğraşıyorsun amına koduğumun manyağı ve bende diyeceğim ki canımın piçi;
Aşksız geçen bir ömür beyhude yaşanmıştır.
Acaba ilahi aşk peşinde mi koşmalıyım,yoksa dünyevi,semavi ya da cismani mi diye sorma!
 Ayrımlar ayrımları doğurur.
Aşkın ise hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.
Başlı başına bir dünyadır aşk.
Ya tam ortasındasındır merkezinde, ya da dışındasındır hasretinde.
 Elif şafağında okuduğum tek kitabında alıntı yapmış bulunmaktayım ama umarım doğru biliyorumdur şems-i tebrizi'nin 40 kuralının sonuncusudur bu ve her ne haltsa çok doğrudur.
 Artık defolup gitme vaktim geldiğine göre size güzel bir şarkıyla kapanış yapıyorum.Buyrunuz;

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Iron and Wine dinleyin bence