Sıradışının bile dışlayacağı günler vardır.Uyanırsın,yüzünü yıkarsın,oturursun,uyanırsın,uyanırsın,uyanırsın...Peş peşe aklına düşen her zerre düşüncede biraz daha uyanırsın.Uyanışlar ölümü doğurur.Hayat iç içe geçmişler dizini.Belki.Bir amaca hizmet etmeden ölemezsin.Herhangi bir ses değiştiremez kaderini.Kaderci olmak.Geçen gün uzun süredir görmediğim arkadaşımın kurduğu cümle.Kayıplar insanın içini yorar,insana tuğlalar örer.Değiştirir.En büyük kayıp zaten ölümdür.
Havanın soğuk olduğunu düşünüyorum.Hava sıcak ve güneşli.Ben üşüyorum.Yataktan kalkmak istemedim.Uyumak istedim ve uyanmak istedim.Yalnızım.Evi doldurabilecek kadar büyük bir yalnızlıktan bahsediyorum.İçimde geçip giden duygu ve düşünce dizinlerine karşın ben hala yalnızım.İnsanın yalnızlığı,gebe kaldığı yaşam biçimlerden oluşuyor.Beklemediği bir anda büyüyüp aldırılacak ayı çoktan geçiyor.
Sarhoşluk lazım belki.Sarhoşken hep ilah hissediyorum kendimi.Kendimi doğurmuş,kendimi büyütmüş,kendime aşık olmuş,kendimle sevişmiş ve kendimi öldürüyor gibi.Yürümeye korkuyorum sadece.Başım dönerken yürümeye korkuyorum sadece.
Omuzlarım yine düştü.Uyandığım andan beri ellerim kararana kadar resim çalıştım.Ruhum kanayana kadar bir sürü düşünceye kendimi sattım.Kitap okudum.Kendime bağırdım.Ben içinde her gemiyi alabora eden bir okyanusa sahibim.Düşündükçe,anlamsızlaştıkça kendimi belli konumlarda buluyorum.Varlığım bir çok hiçe işaret ediyor.Bazı anlar Slyvia Plath'in ölmeden önce ruhunu dağıttığını düşünüyorum.Çaresizliğini,ruhunu,kayıplarını.Kendimde hem onu,hem de tekrar edemeyen küçük bir kızı buluyorum.İntihar meyli diye bir şey söz konusu değil.İntiharlar cesaretli insan işleridir.Belki de bu yüzden gözümde büyüyor.
Sokaklar insan,araba ve çöp tenekeleriyle dolu.İnsanlar günün ne demek olduğunu bilmeden devam ediyor.Yürümeyi bile bildiklerini sanıyor.Ülke içine büzülen bir buhrana tabii.İnsanlar maskelere bürülü.İnsanları düşünmek beni yoruyor.
Eve giriyorum.Televizyonu açmayı düşünüyorum.Saate bakıyorum.7.Birden geçmişe doğru uzanıyorum.Saat 7'de televizyondan nefret ederdim.Haberler başlardı.Haberler yansıma dolu.Yanılgı,yalan ve hüzün dolu.Oldum olası haberleri sevemedim.Sevemeyeceğim de.Yıllar önce televizyon izlemek güzeldi.Yüzyılın önemli icatlarından.Robotlaşan toplumdan,mekanikleşen rutinlerden bir adım daha öncesinde.Dünya gün geçtikçe omuzlarını indiriyor.Dünya gün geçtikçe kanla ıslanmış toprakları yüzünden siliyor.
Varlık arayışına girmeyeceğim.Evde yine yalnızım.Yalnızlığı paylaşabileceğim nefesleri buraya getirebilirim.Ama yalnızlık beni benimle çeliştiriyor.Eğer nefes alan bir nefes daha var olursa,eriyip gideceğimi kendimden iyi biliyorum.
26 Nisan 2013 Cuma
24 Nisan 2013 Çarşamba
24.04.2013
Borç batağına düşüp,kumar borcumu nasıl ödemesem planları yapıyormuş gibi oldum.Orhan Gencebay dinliyorum.Sonuçta yurdum sesi.Adamlar kendilerini kesiyor biçiyor falan şarkıları için demek ki bi'şey var.Ama ben kendimi kesmiyorum.Dertsiz adama dert yaptırıyorum.Güya burda günlük tutacaktım.Tabiiki de yazamıyorum.URL değiştirsem her şey hoş olacak sanırım.Neyse zaten yazsam nolcak;? Torunlarıma okutucam tabi.
dipnot: Kaliteli ses ;) Her şey sizin için sayın okurlar...
19 Nisan 2013 Cuma
Kara Cahilin Öğüdü
İçine kapanmak sözcüğünün mal varlığı yetimhanelere dağıtılsın.Sonrasında içine büzülsün.Bir kalp için tanımdır bu.Kalp içine kapanır,büzülür,sonrası karadelik.Çorap deliği,karadelik.Karadelilik adı yanlış yazılmış.700 sayfa bir sözlüğü devirdi rakının yanında.Dün akşam.Anladığı tek kelime olamamak.Kalp içine kapanır.Dünyanın ayağına tekme atsan aşk olur.Güneşe tokat atsan elveda.Büzülür,büzülür.Üzülür demeyeceğim,buruş buruş bir kalp acır anca.Yemeğe karabiber koymamış.Gelmesin.Aç değil.Çok lezzetli eline sağlık.Kanı az kalmış bunun.Olsun.Kalp büzüldü,üzüldü,düzüldü.Düzelmedi.İçine doğru bir kaos söylentisi.Kararıyor,kararında,karalamadan.Her şeyi yutuyor içine doğru.Kapanık.Karnı aç.
Sevmek kelimesi.Kaç anlamlı? Yalan söyleyeceğim.Sözlükler yanlış yazıyor.Sevmek kelimesi bir anlamlı.Aşk kelimesini yazamamışlar.
Sevmek kelimesi.Kaç anlamlı? Yalan söyleyeceğim.Sözlükler yanlış yazıyor.Sevmek kelimesi bir anlamlı.Aşk kelimesini yazamamışlar.
#
“…aynı anda özlem ve yalnızlıkları düşünürken,gidenleri,gelenleri,bölünenleri,ölenleri,doğanları,büyüyenleri,yaşamak isteyenleri,yaşamak istemeyenleri özlerken,severken,sevilirken,sevişirken,hep yalnız değil miyiz”
| — |
17 Nisan 2013 Çarşamba
16 Nisan 2013 Salı
Bumerang
Rüyalarımın içinde hayal parkları
Geleceği göremem artık
Gözlerim alevlere esir kaldı
Her uyanışımda biraz daha arıyorum
Bilmediğim bir zamanda
Bir ses tutuyor elimi
Korkma,giden ben olacağım
Seni öldüremem,ama veremediğim her soluk sana hediye
Paramparça ölmeyeceğim
Ölüm bir bütünlük işi
Ölmeden de var olmayacağım.
Canımı yakan içimde kalakalmış
Elimi kirleten,bir kaç tane tahta parçası
Eğer bir gün mavi bir gökyüzüne uyanırsam
O gün öleceğim,biliyorum
Vakit geliyor,geçip gitmesi zor gibi
Söz verdiğim her kelimenin arkasına saklanmış
Yalandan üstü is içinde kalmış
Küçük bir çocuk geliyor.
Bir o benimle kendine soruyor
Denemeye lüzum yok.Savaş bitti.
Yenilginin içine kumpas düşmüş
Bir hoşçakalla benimle yürüyor
Elinden tutamam elbet,ama izim hep üstünde
Gelmek istersen benimle gelme
Gideceğim yer,yer değil
Gökyüzüne ait değil
Bu iklime,toprağa,asyaya,dünyaya...
Ciğerlerinde bu hava olmadan yapamazsın
Şimdi bir söz söylesem,söz olamaz
Eğer bir son getireceksek eğreti panayırımıza
Çadırları yakarak başlayalım.
Mutluluktan kan kusmuş demet demet papatyalardan başlayalım
Bizden,benden ne varsa çalan
Kimse,neyse,ne cisimse
Onlardan başlayalım.
Biliyorum,dönemeyeceğim yollardan geçiyorum.
Gitmeye meyilli ayaklarım var
Bir yolu en kıyısına kadar arşınlamadan duramıyorum.
Geleceği göremem artık
Gözlerim alevlere esir kaldı
Her uyanışımda biraz daha arıyorum
Bilmediğim bir zamanda
Bir ses tutuyor elimi
Korkma,giden ben olacağım
Seni öldüremem,ama veremediğim her soluk sana hediye
Paramparça ölmeyeceğim
Ölüm bir bütünlük işi
Ölmeden de var olmayacağım.
Canımı yakan içimde kalakalmış
Elimi kirleten,bir kaç tane tahta parçası
Eğer bir gün mavi bir gökyüzüne uyanırsam
O gün öleceğim,biliyorum
Vakit geliyor,geçip gitmesi zor gibi
Söz verdiğim her kelimenin arkasına saklanmış
Yalandan üstü is içinde kalmış
Küçük bir çocuk geliyor.
Bir o benimle kendine soruyor
Denemeye lüzum yok.Savaş bitti.
Yenilginin içine kumpas düşmüş
Bir hoşçakalla benimle yürüyor
Elinden tutamam elbet,ama izim hep üstünde
Gelmek istersen benimle gelme
Gideceğim yer,yer değil
Gökyüzüne ait değil
Bu iklime,toprağa,asyaya,dünyaya...
Ciğerlerinde bu hava olmadan yapamazsın
Şimdi bir söz söylesem,söz olamaz
Eğer bir son getireceksek eğreti panayırımıza
Çadırları yakarak başlayalım.
Mutluluktan kan kusmuş demet demet papatyalardan başlayalım
Bizden,benden ne varsa çalan
Kimse,neyse,ne cisimse
Onlardan başlayalım.
Biliyorum,dönemeyeceğim yollardan geçiyorum.
Gitmeye meyilli ayaklarım var
Bir yolu en kıyısına kadar arşınlamadan duramıyorum.
Etiketler:
Şiir
15 Nisan 2013 Pazartesi
15.04.2013
Bol ıslık sesli bir kafa içi sesi.Kafa içi sesleri çok güzeldir.Bazen sizi radyolu alarm gibi sabahın bir köründe alakasız bir şarkıyla uyandırır bazen de yollarda sizinle konuşa konuşa yolunuzu kaybettirir.
Yukarıda gördüğünüz metin tamamen Teoman şarkısı içeriğinden kaynaklanmaktadır.*
Şu an odama 360 derece panaromik bir açıdan bakıyorum.Vakti zamanında çok mutlu bir insandım.Ama akıllıyım.O zamanların kıymetini bilerek yaşadım.
Anlıyor değilim allah aşkına?Bir fikrinizi,zikriniz var mı? Nasıl oluyor da yaşıma eklenen her bir (1) rakamı beni böyle yağlı kazıklara oturtuyor.Mutsuzluktan bambaşka bir insan oldum."Ölüyorum doktor,ölüyorum amına koyayım."
Ah canım yarim teoman,sesini sikeyim.
Bilmiyorum ya.Gerçekten.Hiç mutlu değilim.Şımarıklıktan falan da değil ha.Azla mutlu olmasını bilen insanımdır.Ama kendimle bile mutlu değilim.
"ahey ahey,bir of çeksem karşı ki dağlar yıkılır,cenderme gönderme."
Keşke rüyama ak sakallı olmayan bir dede girse de kafama bir tane şaplatıp şunu yaparsan her şey güzel olacak dese.
Yukarıda gördüğünüz metin tamamen Teoman şarkısı içeriğinden kaynaklanmaktadır.*
Şu an odama 360 derece panaromik bir açıdan bakıyorum.Vakti zamanında çok mutlu bir insandım.Ama akıllıyım.O zamanların kıymetini bilerek yaşadım.
Anlıyor değilim allah aşkına?Bir fikrinizi,zikriniz var mı? Nasıl oluyor da yaşıma eklenen her bir (1) rakamı beni böyle yağlı kazıklara oturtuyor.Mutsuzluktan bambaşka bir insan oldum."Ölüyorum doktor,ölüyorum amına koyayım."
Ah canım yarim teoman,sesini sikeyim.
Bilmiyorum ya.Gerçekten.Hiç mutlu değilim.Şımarıklıktan falan da değil ha.Azla mutlu olmasını bilen insanımdır.Ama kendimle bile mutlu değilim.
"ahey ahey,bir of çeksem karşı ki dağlar yıkılır,cenderme gönderme."
Keşke rüyama ak sakallı olmayan bir dede girse de kafama bir tane şaplatıp şunu yaparsan her şey güzel olacak dese.
12 Nisan 2013 Cuma
11.04.2013
Uzun zamandır hiçbir şey yazmıyorum.Yazacak nedenim kalmadığından değil tabii ki.Yazacak mecalim kalmadı sanırım.Ne zaman böyle şeyler söylesem iç sesimdeki piyanist şantör direk olarak toygar ışıklı denilen herifin (sanırım kendisi kel) ben hayatın yorgunuyum şarkısına başlıyor.Şarkısının da sadece ben hayatın yorgunuyum kısmını biliyorum.O kadar müthiş işte.
Antidepresanıma 2 yıl arayla tekrar başladım.Dengesiz tavırlarımı düzene sokuyor en azından.Dışarıdan göründüğünden fazlasıyla kötüyüm.Kontrol altında tutmasam sonuçlarını tahmin bile edemeyeceğim şeyler yapacağım.
Ygs bitti.Artık bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.Beklediğim olmadı yani bir arkadaşımın deyimiyle bir şeylere yan bastık.Yine söyleyemedim neyse işte.Saçlarım uzamıyor.Toza alerjim varmış.Yapmam gereken bir sürü iş var.Ama yapmak istemiyorum.
Etrafımdaki insanlara ne kadarda kayıtsız olduğumu görüyorum.Hiçbir şeye adapte değilim ve bir süre bu böyle devam edecek gibi.Neyse işte.Uykum götümden akıyor.Yatıyorum ben.
Antidepresanıma 2 yıl arayla tekrar başladım.Dengesiz tavırlarımı düzene sokuyor en azından.Dışarıdan göründüğünden fazlasıyla kötüyüm.Kontrol altında tutmasam sonuçlarını tahmin bile edemeyeceğim şeyler yapacağım.
Ygs bitti.Artık bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.Beklediğim olmadı yani bir arkadaşımın deyimiyle bir şeylere yan bastık.Yine söyleyemedim neyse işte.Saçlarım uzamıyor.Toza alerjim varmış.Yapmam gereken bir sürü iş var.Ama yapmak istemiyorum.
Etrafımdaki insanlara ne kadarda kayıtsız olduğumu görüyorum.Hiçbir şeye adapte değilim ve bir süre bu böyle devam edecek gibi.Neyse işte.Uykum götümden akıyor.Yatıyorum ben.
2 Nisan 2013 Salı
Evine Tekrar Hoşgeldin
Herkesin bir yaşam destek ünitesi vardır.Kimini mutlu eden bir insandır ya da nesnedir.Ya da alkoldür,uyuşturucudur.Bu ara gerçekten kendimi çukura düşmüş ve çıkmak istemiyorken buluyorum.Allah belamı vermeden bende kendime bir iyilik yapıyorum.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)