9 Mayıs 2012 Çarşamba

Toz tanecikleri yüzüyor


 Köşe kapmaca gibi.İçinde yer aldığım her neyse yorgunluğum had safhada.Tedirgin vuruşlarla ilerliyorum.Koşulsuz mutlu olacağım o gün gelecekse daha da ilerlerim.Ama dizlerim,ellerim kanıyor.
 Arka sokakları tercih ediyorum.Hala kaçıyorum bir şeyden.Akşam rutinlerinden de sıkıldım.Çok şeyden sıkıldım. 
 Hadi bırak şu saçma sapan çocuk akıllarını.Bırak işte.Benimle beraber boğulabilirsin.Seni anlamamı sağlayabilirsin.Belkide bütün bu göremediğim kaos bitince seninle daha huzurlu olurum.
 Hayallerim boğuk.Sıkıntılı,tozlu ve nemli.
 Ve dahada bu kuru hayallere maruz kalmak istemiyorum.
 Yarın bir anlam ifade edebilir değil mi?
 Etsin.Gel.Huzurlu olalım.Koşullarını napacaksın.Bağlanırsın bana.Benim kendime olan bağlılığımdan daha iyi bir şey olur senin bağlılığın.
 Dinlenmeye ihtiyacım var sanırım.
 Ve hava siyah renk yok.Karanlıkta ses yok.Kalabalık ruh yok.Yakaladı beni.